Στενωμα ουρηθρας

Πρόκειται για μια παθολογική κατάσταση κατά την οποία ο αγωγός της ουρήθρας στενεύει λόγω της ανάπτυξης ενός ουλώδη ιστού. Ως αποτέλεσμα, σημειώνεται έντονη μείωση του εύρους και της διαμέτρου της ουρήθρας και μεγάλη δυσκολία αποβολής ούρων. Το στένωμα ουρήθρας εμφανίζεται αρκετά συχνά στους άνδρες και πολύ πιο σπάνια στις γυναίκες.

Υπάρχουν πολλές αιτίες οι οποίες μπορεί να προκαλέσουν στένωμα ουρήθρας όπως:

• Yποσπαδίας: αρκετά συχνή πάθηση κατά την οποία το στόμιο της ουρήθρας δεν εκβάλλει στην κορυφή της βαλάνου, όπως θα έπρεπε. Αντιθέτως, εκβάλλει σε κάποια περιοχή στην κάτω επιφάνεια του πέους ή του οσχέου. Η κατάσταση αυτή επηρεάζει την λειτουργία και την εμφάνιση του πέους, αλλά διορθώνεται εύκολα με χειρουργείο.
• Χειρουργική επέμβαση στον προστάτη για την αντιμετώπιση κάποιου προβλήματος (πχ διόγκωση).
• Σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα πχ HPV, γονόρροια, χλαμύδια κλπ., τα οποία δημιουργούν φλεγμονές.
• Τραυματισμοί στην ουρήθρα από εξωτερικό παράγοντα πχ τροχαίο, άθλημα κλπ.
• Δερματολογικές παθήσεις όπως ο σκληρυντικός λειχήνας.
• Εισαγωγή και διατήρηση καθετήρα, ο οποίος μπορεί να προκαλέσει φλεγμονή.
• Σπανιότατα, μπορεί να οφείλεται σε κακοήθεια, δηλαδή σε καρκίνο.

Το στένωμα ουρήθρας προφανώς μπορεί να προκαλέσει πολλές δυσλειτουργίες στον ασθενή και να δυσκολέψει την καθημερινότητα και τη ζωή του. Το κυριότερο πρόβλημα είναι η μερική ή ολική αδυναμία ούρησης. Άλλη δυσλειτουργία μπορεί να είναι η συχνοουρία και το αίσθημα ύπαρξης ούρων στην κύστη μετά από επίσκεψη στην τουαλέτα. Επίσης, ο ασθενής μπορεί να βιώσει πόνο, κάψιμο ή αιματουρία, καθώς και πόνο στη πύελο ή στην κάτω κοιλιακή χώρα. Τέλος, πολλοί ασθενείς παρουσιάζουν λίθους στην ουροδόχο κύστη όπως και νεφρικές επιπλοκές.

Η διάγνωση πάντα περιλαμβάνει την λεπτομερή καταγραφή ενός πλήρους ιστορικού του ασθενούς και την κλινική εξέταση. Η συγκεκριμένη πάθηση, πέραν αυτών, για να διαγνωσθεί, απαιτεί συγκεκριμένες εξετάσεις. Αυτές είναι οι εξής: Ουρομετρία, Ουρηθροκυστεοσκόπηση, και Ουρηθροκυστεογραφία.
Ουρομετρία: Με την βοήθεια του ουροροόμετρου, μετριέται και καταγράφεται η ποσότητα ούρων ανά δευτερόλεπτο.
Ουρηθροκυστεοσκόπηση: ένα εύκαμπτο κυστεοσκόπιο  εισέρχεται στην  ουρήθρα, ώστε να φανεί από την κάμερα η ακριβής θέση και στένωση.
Ουρηθροκυστεογραφία: είναι μια πολύ εξειδικευμένη ακτινογραφία, στην οποία απεικονίζεται το ακριβές σημείο και το μήκος του στενώματος.

Η κάθε στένωση είναι διαφορετική, προήλθε από διαφορετικό αίτιο και χρήζει συγκεκριμένης αντιμετώπισης. Οι θεραπευτικές μέθοδοι που υπάρχουν είναι 3.

Ενδοσκοπικές ουρηθροτομές: Ο ιατρός με τη βοήθεια του ουρηθροσκοπίου και ενός ειδικού μαχαιριδίου, σχίζει τον ανεπτυγμένο ουλώδη ιστό. Αυτό επιτυγχάνει την διάνοιξη και την αύξηση της διαμέτρου της ουρήθρας. Δυστυχώς, αυτή η μέθοδος δεν θεωρείται οριστική, καθώς πολλές φορές η πάθηση έχει επανεμφανιστεί.

Διαστολές ουρήθρας: δεν αποτελεί μέθοδο θεραπείας καθώς το πρόβλημα επανεμφανίζεται συνέχεια. Ουσιαστικά, πρόκειται για την εισαγωγή ειδικών καθετήρων (διαστολέων) με σκοπό την διάνοιξη του στενώματος. Η διαδικασία αυτή, πρέπει να επαναλαμβάνεται συχνά, και δεν ενδείκνυται για νέα άτομα. Αντιθέτως, σε ηλικιωμένα άτομα που δεν μπορεί να εφαρμοστεί κάποια άλλη μέθοδος, εφαρμόζεται συχνά.

Ουρηθροπλαστική: είναι η μέθοδος που προσφέρει πάνω από 90% πιθανότητες για οριστική λύση. Ωστόσο, πρόκειται για ένα πολύωρο χειρουργείο, με μεγάλη μετεγχειρητική περίοδο. Πραγματοποιείται εκτομή του στενώματος και τελική αναστομωτική ουρηθροπλαστική. Είναι ιδανική για στενώματα μέχρι 2 εκατοστά και, σε περιπτώσεις που είναι μεγαλύτερο το μήκος γίνεται αυξητική ουρηθροπλαστική.

Ο Χειρουργός – Ουρολόγος Μαρτίνης Σπύρος, είναι Διευθυντής στην κλινική Ρομποτικής – Λαπαροσκοπικής και Ελάχιστα Επεμβατικής Ουρολογίας του Metropolitan General. Χάρη στην πολυετή εμπειρία που διαθέτει, μπορεί να εντοπίσει άμεσα την αιτία του προβλήματος και να προτείνει την κατάλληλη θεραπεία. Απευθυνθείτε στον ιατρό, αν αντιμετωπίζετε συμπτώματα στενώματος ουρήθρας.